تیغه سفال

آجرسفال فوم دار, تیغه فومدار, آجرسفال عایق و یا تیغه سفالی یونولیت دار , بلوک دیواری بهینه سازی شده ای میباشد که به تازگی جایگاه خود را در بین انواع آجر و بلوک سفالی متداول دیگر بدست آورده و تهیه شده از مرغوبترین نوع تیغه سفالی ( درجه یک ممتاز ) بوده و فوم (یونولیت یا پلاستافوم) استفاده شده در تولید این محصول ویژه از نوع کندسوز و با دانسیته (چگالی) مورد تایید سازمان نظام مهندسی میباشد تا در نهایت محصولی با کیفیتی مطلوب به مصرف کننده عرضه گردد. این تیغه بهینه شده دارای مزایای قابل ملاحظه ایی نسبت به انواع بدون فوم بوده که مختصرا در ذیل به برخی از آنها اشاره مینماییم.

تولید و عرضه آجرسفال عایقدار را میتوان به گامی موثر در زمینه ارتقا سطح کیفی صنعت ساختمان سازی کشور برشمرده و این محصول را در ردیف یکی از بهینه ترین و کارسازترین مصالح موجود در بازار قلمداد نمود. چرا که با بکارگیری این تیغه عایق شده در نهایت و پس از اتمام کار جداره ایی از جنس یونولیت در بخش میانی دیوار خواهیم داشت که این جداره یونولیتی علاوه براینکه به عنوان عایقی ویژه تا مقدار قابل ملاحظه ایی از هدر رفت انرژی جلوگیری مینماید. بلکه همچنین به عنوان عایق صوتی یکپارچه و حائلی غیرقابل نفوذ از نفوذ اصوات از محیط بیرون ساختمان به فضای داخلی و بالعکس جلوگیری کرده و در نهایت فضای داخل ساختمان شما را به فضایی ایده ال و مطابق با معیارهای روز ساختمان سازی مدرن تبدیل خواهد نمود.

ابزار زنی با گچ

در کشوزنی از ابزارهای مختلفی به شرح زیر استفاده می شود :

1- برجسته کاری

2- کنده کاری و حکاکی

3- حاشیه پخ

4- کنج

5- کاو مسطح

6-تاج

7- ابزار نیم گرد

8-ابزار ربع گرد

9- ابزار محدّب دارای مقطع مربع دایره

10-قاب- کاو

کِشوزَنی

برای کشو زنی سه گونه ابزار مورد استفاده قرار می گیرد که عبارت اند از :

الف- ابزاری که بر لبه ی جاسازی می خورد.

ب- ابزاری که فقط بر سطح کار می خورد و تکیه بر شِمشه دارد .

ج- ابزاری که سطح کار می خورد و در گوشه ی آن سوراخی تَعبیه گردیده که بوسیله ی ریسمانی به یک میخ متصل است.

بعد از خط اندازی زیر کار،معمولاً مراحل:گچ اندازی وکُشته کِشی با اَبزار وپنبه آب ،صورت می گیرد . برای اَبزار زنی از گچ خوش مایه که باید سفت تر از گچ گُل و و برگ سازی باشد، استفاده می شود .

عمل کشوزَنی

ابتدا از زاویه ی بین دیوار وسقف به مرکز کنج و با شعاع 15سانتی متر، دور تادور را با پرگار و یا باریسمان آغشته شده به رنگ علامت می زنیم و بعد شمشه ای به ضخامت 25 میلی متر را در سقف برابر با خط ریسمان می کوبیم . پس از علامت گذاری، محل ابزار زدن باید زخمی شود و به محل کار تعدادی میخ می کوبیم . پس از آماده شدن گچ، داخل شمشه را گچ اندازی می کنیم. بعد از سفت شدن، شمشه را به آرامی ضربه زده و از گچ جدا می کنیم. این عمل را دور تا دور سقف ادامه می دهیم. به این کار جاسازی می گویند .

کِشو، ابزاری اصلی در ابزار زنی است که ممکن است چوبی ،فلزی و یا از جنس pvc باشد.

این کشو در طرح ها و گونه های مختلف می تواند باشد. ابزار گچی را می توان در هر جا ومکانی استفاده کرد. روی دیوار،سقف ،کُنج ها ، سطح های ممتد و کشیده و...

ابزار زنی سطحی ترین فعالیت درشاخه ی گچبری است که گچبر مبتدی برا ی شروع کار ابتدا ابزار زن می شود .

اَندِلیک سازی (جاچراغی)

 در واقع در سقف ها، پوشش به صورت کاذب می باشد که به فُرم ها و نوع های مختلف جهت زیباسازی درسقف هاازآن استفاده می گردد. سقف کاذب، سقفی است که به اسکلت ساختمان متصل بوده و بار آن به سازه ی اصلی ساختمان وارد می شود. در اندلیک سازی بین سقف اصلی و قسمت زیرین سازه ی اصلی، فضای خالی به وجود می آید که اندلیک ها می تواند صاف با ارتفاع محدود و یا به شکل های مختلف ساخته شوند .در این نوع سقف کاذب می توان از مصالح سبک استفاده نمود و قاب بندی آن به نحومناسبی به اسکلت  بندی ساختمان متصل شود تا ضربه و تکان های ناشی از زلزله به آن ها، موجب خرابی دیوارهای مجاور نگردد .

در هر ساختمان به طور کلی پس از اتمام سفت کاری ،نازک کاری شروع می شود که رعایت اصول،روش هاو فنون و اجرای مناسب اندود کاری و پس از آن رنگ آمیزی، جلوه ای خاص به ساختمان می دهد .

ابزار و وسایلی که یک گچ کار نیاز دارد عبارتند از :آب،گچ،داربَست، شمشه ی آلومینیومی، چوبی و یا آهنی ،گیره یا پُل یا شمع،استامبولی، ماله،کاردَک ،کیسه ی پلاستیکی، هم زن، میخ، تیشه، شاقول ،ریسمان ،مداد، تراز و ....

سطحی را که می خواهیم گچ کنیم بنا به موقعیت آن، تعدادی گچ برجسته ی هم سطح یا هم تراز و یا هم شاقول روی سطح قرار داده و با شمشه قرار نهادن روی تمام کُروم ها (گچ های برجسته) و گچ کردن زیر شمشه ها، ریل هایی گچی درست کرده و در پایان گچ را مابین این ریل ها  مالیده و شمشه را روی ریل کشیده  که متناسب با صافی ریلهای گچی، سطح گچ کاری شده تخت می شود.

به طور کلی چهار نمونه گچ در گچ کاری قابل استفاده است:

الف– گچ آماده: گچی است که به صورت دوغ آب بوده و پس از مدتی سفت می شود و برای پرکردن فضا های تو خالی مناسب است .

ب–گچ عسلی: گچی است که مقدار گچ آن از آب آن به تناسب بیشتر باشد که محلولی مانند کشک به وجود می آید. این گچ پس از سفت شدن، سختی خاصی را به خود می گیرد. این گچ برای کروم گرفتن بسیارمناسب است.

گچ دَستی: این گچ ،گچی سفت است که کمی آب را به گچ اضافه می کنند و گچ خمیر می شود .گچ دستی، مایع نمی تواند باشد و بسیار سفت می شود و مخصوص بند کردن جسمی به جسم دیگر است .

گچ کُشته: گچی است نرم ودیر سفت  که فرصت خوبی را به گچ کار برای صیقل دادن سطح گچ کاری شده می دهد  .

انواع ملات های ساختمانی

ملات گل و کاهگل :

ماده چسباننده ملات گل و کاهگل، خاک رس است. پولکهای خاک رس پس از مکیدن آب به صورت خمیری در آمده و دانه‌های ماسه خاک را به یکدیگر می‌چسبانند. این ملاتها از قدیمی‌ترین ملاتها هستند و در نخستین ساختمانهایی که بشر بنا کرده، به کار رفته است. هم اکنون نیز در ساختمانهای خشتی و گلی و حتی آجری و سنگی بسیاری از روستاها این ملات به کار می‌رود. برای ساختن ملات گل، آخوره می‌بندند و در آن آب می‌اندازند و صبر می‌کنند تا پولکهای خاک رس آب بمکند، پس از آن ملات را خوب ورز می‌دهند و به مصرف می‌رسانند.

چون ملات گل پس از خشک شدن جمع شده و ترک می‌خورد، به آن کاه می‌زنند که آن را مسلح کرده و از ترک خوردن آن جلوگیری کنند. برای ساختن این ملات نیز آخوره‌ای از خاک و کاه می‌سازند و در آن آب می‌اندازند تا خاک گل شده و کاه خیس خورده و نرم شود. پس از آن ملات را خوب ورز می‌دهند و به مصرف می‌رسانند. ملات کاهگل برای اندود ساختمانهای گلی، زیرسازی اندود گچی و آب‌بندی بام ساختمانها مصرف می‌شود. ملات کاهگل به علت سبکی وزن، عایق، حرارتی خوبی است و از این رو در گذشته سقف زیرین شیروانیهای دو پوشه را با این ملات از داخل اندود می‌کردند تا جلو ورود گرما از سقف را بگیرند. چنانچه در آب ملات کاهگل کمی نمک طعام اضافه کنند، به علت خاصیت جذب و نگهداری رطوبت که در نمک وجود دارد، ملات بیشتر خمیری می‌ماند و بهتر جلو عبور آب را می‌گیرد، به علاوه از آنجا که نمک درجه انجماد آب را پایین می‌آورد، در فصول سرد این ملات دیرتر یخ می‌زند، در ساختن کاهگل برای نما باید از کاه نرم و ریز استفاده کرد. برای ساختن هر مترمکعب کاهگل، حدود 45 تا 50 کیلوگرم کاه لازم است. گل نیمچه کاه دارای کاه کمتری است و برای فرش کردن آجر روی بام در مناطق کم باران به مصرف می‌رسد. گاهی اوقات به ملاتهای گلی به منظور آب‌بندی و دوام بیشتر، امولسیون قیر اضافه می‌کنند. افزودن ماسه به ملات گل، سبب کاهش جمع‌شدگی و در نتیجه کاهش ترک‌خوردگی آن می‌شود. افزودن کمی آهک یا سیمان نیز سبب اصلاح بعضی خاکها می‌شود.

ملات گل آهک :

دو اشکال عمده در ملات گل وجود دارد، یکی انقباض ناشی از خشک شدن و ترک خوردن و دیگری وارفتن ملات در آب و آب‌شستگی، افزودن آهک به خاک، این دو اشکال را برطرف کرده و آن را تخفیف می‌دهد. ملات گل‌آهک ملاتی است آبی و برای گرفتن نیازی به دی اکسید کربن ندارد. سیلیس و آلومین خاک رس در صورت وجود آب با آهک ترکیب شده و سیلیکات و آلومینات کلسیم به وجود می‌آید که در برابر آب‌شستگی و وا رفتن مقاوم هستند. از این رو برای اینکه ملات گل‌آهک خوب به عمل آید، باید مرطوب بماند. ملات گل‌آهک نیز مانند ملات گل از قدیم در نواحی روستایی و به ویژه در نقاط مرطوب به کار رفته است.  این ملات چون آبی است برای فرش کردن، آجرکاری و سنگ‌کاری مناسب می‌باشد.

ملات ساروج :

پیش از اختراع سیمان، ملات ساروج را برای اندود و آب‌بندی کردن آب‌انبارها و حوضها مصرف می‌کردند، ولی امروزه مصرف آن بسیار کم شده و ملات سیمان جای آن را گرفته است. ملاتهای ساروج مصرفی در ایران به دو گونه تقسیم می‌شوند: ساروج گرم و ساروج سرد.

ملات ساروج گرم :

ساروجهای گرم در واقع نوعی ملات آهک آبی هستند که از پختن و آسیاب کردن سنگهای آهکی رس‌دار به دست می‌آیند و این نوع ملاتها در جنوب ایران در کناره شمالی خلیج فارس به کار می‌رفته و پس از گذشت سالها در ساختمانهای دریایی پابرجا مانده‌اند. مشهورترین ساروج از این نوع متعلق به بندر خمیر می‌باشد.

ملات ساروج سرد :

ماده چسباننده این ملات از اختلاط آهک، خاکستر و آب حاصل می‌شود، برای قوام و چسبندگی به آن خاک رس می‌افزایند و ماسه بادی نیز در آن نقش پرکنندگی و استخوان‌بندی دارد، برای جلوگیری از ترک‌خوردگی به ساروج، لوئی (پنبه جگن) یا موی بز می‌زدند. خاکستر دارای مقدار زیادی سیلیس غیر بلوری است که به هنگام اختلاط با دوغاب آهک با آن ترکیب شده و سیلیکات کلسیم به وجود می‌آید، ولی این عمل به کندی پیش می‌رود و از این جهت ملات ساروج، کندگیر است.

ملات ساروج از اختلاط 10 پیمانه گرد آهک شفکته، 7 پیمانه خاکستر الک شده، یک پیمانه خاک رس، یک پیمانه ماسه بادی، 30 تا 50 کیلوگرم لوئی (برای هر مترمکعب ملات)، آب به قدر کافی و ورز دادن آنها به دست می‌آید.

ملات گچ :

ملات گچ خالص از پاشیدن گرد گچ در آب و به هم زدن آن به دست می‌آید. چنین ملاتی زودگیر است و تنها برای کارهایی که با سرعت انجام می‌گیرد، مناسب می‌باشد. برای اینکه بتوان با ملات گچ کار کرد، باید زمان گیرش آن به تأخیر افتد. افزودن خاک رس، خمیر آهک و افزودنیهایی دیگر مانند سریشم نجاری آن را کندگیر می‌کنند.

ملات گچ خالص برای قشر میانی سفیدکاری و اتصال قطعات گچی مناسب، است همچنین در بعضی موارد برای اندودهای زودگیر مانند اندود آستر سقفهای کاذب به کار می‌رود.

در قشر رویه سفیدکاری، ملات گچ خالص به کار می‌رود و برای اینکه فرصت کافی برای کار کردن با آن وجود داشته باشد، هنگام گرفتن آن را ورز می‌دهند تا بلورهای سوزنی شکل گچ مهلتی برای در هم رفتن پیدا نکنند و ملات یکپارچه گچ درست نشود. چنین ملاتی را ملات گچ کشته می‌نامند.

گچ کشته در تماس با اجسام، سفیدی پس می‌دهد و بسیار نرم است. وجود آهک نشکفته، آهک دو آتشه (سوخته) و منیزی سوخته در ملاتهای گچ، سبب ایجاد آلوئک در اندودهای گچی می‌شود.

ملات گچی مرمری در اندودکاری نقاط مرطوب و مکانهایی که نیاز به شستشو دارند، به مصرف می‌رسد.

کناف چیست؟

کناف در اصل پنل های گچی است که در ابعاد 120*240 و با ضخامت های مختلف9.5میلی متر و با 12 میلی مترساخته میشود.در حین ساخت این پنل ها سعی میشود مخلوط گچ به همراه هوا به صورت فشرده بین دو سطح مقوایی وارد شود که به سبکی و استحکام پنل کمک کند.مشتریان گرامی توجه داشته باشید که کناف نام تجاری این پنل های گچی است.در اصل این پنل های گچی توسط کارخانه های مختلفی مثل کارخانه صدف و یا ایران پنل و یا کارخانه کناف ساخته میشود.در حال حاضر بهترین کیفیت از نظر استحکام و سبکی در پنل های شرکت کناف اعمال میشود.مشتریان گرامی باید هنگام استفاده کناف کاران از این پنل ها به مارک و نشان knauf روی پنل ها و همینطور سازه های فلزی توجه کنند.همانطور که عرض شد پنل های شرکت کناف دارای کیفیت بسیار بالایی نسبت به دیگر پنل ها هستند.به همین دلیل از کناف کاران خود بخواهید با توجه به قیمت کناف که به شما میدهند حتما نوع متریال مصرفی را نیز برای شما مشخص کنند.زیرا پنل های متفرقه از پنل های کناف قیمتی ارزان تر دارند که حدود 5 هزار تومان در هر متر مربع ارزان تر از پنل های کناف تمام میشود.

از کناف میتوان در ساخت انواع دکور و دکوراسیون داخلی انواع نور مخفی ها برای سالن پزیرایی و یا کناف اتاق خواب و یا اماکن تجاری و اداری استفاده نمود.اجرای دکور های زیبای توسط کناف به خاطر ظرافت این پنل ها ممکن است.مشتریان گرامی میتوانند قبل از شروع انجام دکوراسیون انواع طرح های کناف را مشاهده نمایند و طرح کناف مورد نظر خود را انتخاب و اجرا نمایند.از کناف میتوان جهت ساخت ارک اشپزخانه سالن و کناف تالار ها و انواع دیوار های جداکنند کاذب و ... استفاده نمود.

تعریف درب

تعریف درب:

به طور کلی از ساختمان گفته می شود که با بازو و بسته شدن فضاهای داخلی و خارجی رابه هم مربوط می نامید .ودر بعضی از موارد نیز عبور نور و تبادل هوا را ممکن یا نا ممکن می نماید. وظیفه اولیه در ایجاد امکان دسترسی است و از جمله مقاومت و پایداری – حفظ حریم خصوصی و ایمنی – عایق حرارتی و صوتی – حفظ محیط از باد و باران .

قسمت های مختلف درب عبارتند از :

1)لنگه در: قسمتی که درون چهار چوب قرار می گیرد .

2)قاب : همان چهار چوب در .

3)آستانه : قسمت پتیینی قاب در.

4)کتیبه : قسمتی از در یا پنجره که در قسمت بالایی در مانند شکل مقابل قرار می گیرد و ممکن است بازشو ثابت باشد .

5)وادار : تقسیم کننده لنگه در به دو یا چند قسمت .

6)بائو : واردار عمودی طرفین در یا پنجره که قفل و لولا نیز به آن متصل و یا درون آن قرار می گیرد را بائو می گویند.

7)قیدهای فوقانی و تحتانی : وادارهای بالا وپایین .

8)تنکه : قسمت صفحه مانندی از در که مابین دو وادار قرار گیرد را تنکه گویند. 

9)پاخور : یال پایینی لنگه در که معمولاً پهنتر از یالهای جانبی بوده و به منظور جلوگیری از صدمه دیدن در از ضربه پیش بینی می شود .

10)شیشه خور : قسمتی از یالهای درکه شیشه را بر روی آن تکیه می دهند .

11)دماغه : قسمتی از لنگه در که روی نمای قاب قرار می گیرد .

12)زهوار : قسمتی از در که به منظور زینت یا درز گیری و یا سهولت نصب شیشه بر روی در یا پنجره نصب می گردد.

13)یراق : قسمتی از لوازم در است که به منظور باز وبسته شدن و قفل کردن در مانند لولا ،دستگیره ،….. به کار می رود.

انواع درب بر حسب شرایط:

برحسب شرایط زیر دارای انواع مختلفی هستند.

1)محل قرارگیری : درها از نظر محل قرار گیری به دو دسته کلی درهای خارجی و درهای داخلی تقسیم می گردند.

2)تعداد لنگه : یک لنگه،دو لنگه 

3) جهت بازشو : مانند درهای یک لنگه از نظر محل قرار گیری لولا به درهای راست که با دست راست به سمت خارج باز می شود ودرهای چپ که با دست چپ به سمت خارج باز می شوند . معمولا بازشوها به طرف داخل است و جزء محل های که از 20 نفر بیشتر جمعیت داشته باشد .که در این صورت به سمت خارج باز می شود .

انواع دیگر درب ها از نظر عملکرد عبارتند از : 

1)درب های با لولای کنار : درب ها با لولا های محوری ـ درب ها با لولای دورانه .

2)درب های کشویی : اغلب به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها از این نوع درب ها و بیشتر در کارخانه ها و کارگاههای صنعتی استفاده می گردد.

3)درب های آکاردئونی : این درب ها نیز به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها مورد استفاده قرار گرفته و اغلب در مکانهای صنعتی و گاراژ ها استفاده می گردد.

موقعیت قرارگیری درب ها:

درب های داخلی : درب های داخلی باید در جایی قرار بگیرند که فضای قابل استفاده اتاق بیشتر شود . اما درباره این که درب ،به داخل یابه بیرون ساختمان باز شود ، باید تصمیم گیری درستی اتخاذ گردد که معمولاً درب ها به داخل باز می شوند درب ها بر اساس نوع ساختار ، مکان گیری و اهدافی که لذای آنان طراحی می شود نامگذاری شده است . درب متعادلا یا بالانس شده برای باز شدن به نیروی کمی نیاز دارد و برای کریدورها بسیار مناسب است . 

پهنای درب، براساس نوع کاربردی آن براساس اتاق آن تعیین می شود و کمترین مقدار بازشوی یک درب از داخل 55 است .

در ساختمانهای مسکونی اندازه های استاندارد عرض درها در زیر آورده شده است :

- درهای یک لنگه : اتاق های اصلی تقریباً 170 سانتی متر . درهای ورودی 140 تا 325 سانتی متر ارتفاع بازشوی در حداقل 185 سانتی متر اما به صورت معمولی 195 تا 200 سانتی متر .

- درب های کشویی و بادبزنی معمولاً برای خروج و فرار مناسب نیستند، زیرا در شرایط اضطراری، ممکن است راه را ببندد.

اشخاص معمول احتیاجات خاصی دارند کمترین پهنای مورد نیاز درب، برای این اشخاص 80 سانتی متر است . که البته برای استفاده کنندگان از صندلی چرخدار بسیار کم است و90 سانتی متر معمولاً کافی می باشد . ناگفته نماند که برای عبور صندلی چرخدار باید یک فضای اضافی در دو طرف در نظر گرفته شود . کریدور ها نباید کمتر از 120 پهنا داشته باشند . پس استفاده کنندگان از صندلی چرخدار می توانند در دیوار انتهایی کریدور و یا در دیوارهای کناری ،برای خود درب را باز کنند . درب انتهایی باید جلوتر قرار بگیرد تا فضای کافی درب ،برای دستگیره را فراهم کند. در ضمن هنگامی که یک در ب گوشه ای از یک اتاق قرار می گیرد ، لولای آن باید در گوشه نزدیک به دیوار بسته شود .

- درب های چرخان و کشویی : درهای چرخان در طرح ها متنوعی ساخته می شوند و بعضی از آن ها قابل تنظیم هستند هنگامی که تعداد مصرف کنندگان زیادباشد (بخصوص در تابستان ) پانل ها می توانند در وسط قرار گیرند تا به هنگام رفت و آمد زیاد ،به طور همزمان عده ای بتوانند از یک دو وارد و عده ای از در دیگر خارج شوند. در برخی از طرح ها پانلهایی وجود دارند که می توانند هنگامی که عبور و مرور فقط در یک جهت است ،به گوشه ای جمع شوند (به عنوان مثال ) هنگامی که در پایان یک روز تجاری پر رفت و آمد موسسه تعطیل می گردد وسایل دقیق کنترل کننده می توانند برای کنترل درهای اتو ماتیک به کار برده شوند این وسایل شامل صفحات الکتریکی و یا ارتباط دهندگان پنوماتیک کف می باشند . صفحات تک جهتی و صفحات انعکاس دهنده نور برای کنترل درهای کشویی اتوماتیک که دارای پانل های 6تا8 متر پهنا هستند برای نصب راهها فرار در بلوک هاب اداری ساختمان های عمومی و سوپر مارکت های ایده ال می باشند .