عایق های رطوبتی مدرن

روش دوم عایق دیوار ساختمان

روش دوم که با رفع تعدای از معایب روش قبلی و با تکنولوژی و در کارخانه ها به وجود آمد استفاده از روش ایزوگام بود در واقع ایزوگام رول هایی از پیش ساخته شده بودند که عایق مناسبی برای ساختمانها در مقابل رطوبت و نم می بودند این عایق های رطوبتی با توجه به عرض و طول مورد نظر بریده و بر روی محیط مورد نظر از ساختمان قرار داده می‌شدند معایب این عایق رطوبتی برای و همچنین به عنوان عایق رطوبتی دیوار نیز مورد استفاده قرار می گرفت معایبی داشت که باعث شد مردم به سمت عایق رطوبتی جدید روی بیاورد که در ادامه برای شما در مورد این معایب توضیح خواهیم داد.

مزایای عایق رطوبتی ایزوگام

این که در مورد معایب عایق ایزوگام صحبت کنیم در مورد مزایای آن هم صحبت می کنیم مزایای این عایق این بود که نسبت به عایق  قیر و گونی سبک تر بود و همچنین پیش ساخته بود و نسبت به قایق ایرانی دارای مقاومت بالاتری بود و وزن بیشتری را می توانست تحمل کند همچنین در مورد درمان از مقاومت بالایی از خود نشان می داد و در دمای خیلی بالاتره ذوب می شود.

معایب عایق رطوبتی دیوار ایزوگام

یکی از مهمترین معایب که عایق رطوبتی ایزوگام دارد طول عمر می باشد این نوع عایق رطوبتی دیوار و سقف نیز مدت زمان زیادی بر روی بام و دیوار شما دوام نخواهد آورد ، و این در شرایطی می باشد که عایق ایزوگام شما هنگام نصب درجه یک و تازه باشد زیرا این عایق دچار فساد و خرد شده گی می شود، و درصورتی که زمان تولید آن به مدت های قبل برگردد متاسفانه این عایق فاسد بود و بعد از نصب چند ماه بعد دچار خرد شدگی و از بین رفتگی می‌شود همچنین در این عایق رطوبتی دیوار و سقف شما برای چسباندن لایه ها بر روی مکان مورد نظر نیاز به مشعل و یا آتش دارید تا بتوانید عایق رطوبتی از پیش ساخته شده را بر روی مکان مورد نظر خود قرار دهید و بچسبانید نکات منفی که عایق رطوبتی دیوار و سقف قبلی در مورد آتش داشت این عایق نیز دارد .

یکی دیگر از معایب این عایق رطوبتی این است که در تمام قسمتهای ساختمان و در همه موارد کاربرد ندارد زیرا این و عایق رطوبتی دیوار و سقف نیز مانند عایق رطوبتی قیر برای زیبای سازی و اینکه بتوانیم بر روی آن کاشی و یا سرامیک کار کنیم باید از لایه سیمان استفاده کنیم این موضوع باعث می‌شود که این آیه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نباشد.

مشکل دیگری که وجود دارد این است که در صورتی که شما بخواهید از رایحه پیش ساخته ایزوگام استفاده کنید و این درجه یک باشد حتما باید از عایق رطوبتی خارجی استفاده کنیم یا به بیان این مواد داخلی این لایه‌ها خارجی باشد تا درجه یک باشد برای ساختمان خود داشته باشید در این شرایط استفاده از عایق های رطوبتی جدید و مدرن مقرون به صرفه تر خواهد بود  زیرا عمر مفید عایق رطوبتی ایزوگام ۱۳ سال می باشد.

عایق های رطوبتی

بررسی تکنولوژی جدید درعایق رطوبتی دیوار

یکی از مهم ترین مشکلاتی که ممکن است برای یک ساختمان به وجود بیاید و آن ساختمان را دچار تخریب کند رطوبت و نم میباشد که گاهی اوقات جبران ها بسیار خطرناک و جبران ناپذیر هستند ،با استفاده از عایق رطوبتی دیوار شما میتوانید سالها خیالتان از بابت رطوبت دیوار هایتان آسوده باشد عایق رطوبتی دیوار که با تکنولوژی های جدید تولید میشوند دارای کیفیت بالا، با دوام و پایدار هستند .

انواع روش های عایق رطوبتی دیوار و ساختمان

برای عایق رطوبتی ساختمان و عایق رطوبتی دیوار روش های متفاوتی وجود دارد از اولین روش ها که هنوز هم مورد استفاده قرار میگیرد عایق با استفاده از قیر میباشد که در ادامه به بررسی آن میپردازیم ، دومین روش عایق کردن به وسیله عایق ایزوگام میباشد که همچنان با وجود معایب مورد استفاده میباشد اما بسیار کم ، سومین روش عایق رطوبتی های جدید با تکنولوژی های جدید میباشد که تقریبا تمام معایب روش های قبل را رفع کرده است.

تعریف عایق رطوبتی به طور کلی

به طور کلی عایق رطوبتی شامل لایه هایی میباشند که دارای ترکیبات خاص خود هستند و بر روی مساحت مورد نظر برای جلوگیری از نشت هر گونه نم و رطوبت مورد استفاده قرار میگیرد و همچنین عایق رطوبتی دیوار در اصطلاح با عایق رطوبتی سقف هیچ فرقی نمیکند و به صورت یکسان هستند .

انواع عایق رطوبتی دیوار

عایق های رطوبتی با توجه به موادی که در ترکیباتشان دارند ، انواع مختلفی دارند و با توجه به نوع عایق در مکان ها و آب و هواهای مختلف میتوانند مورد استفاده قرار بگیرند البته بعضی عایق ها به صورت ویژه هستند و در همه ی موارد کاربرد دارند .

گچ

گچ ساختمانى از پختن و آسیاب کردن سنگ گچ به دست مى‌آید. سنگ گچ کانى کلسیم دارى (کلسیم سولفات آب دار) است که در طبیعت، به وفور و تقریباً در تمام نقاط ایران یافت مى‌شود. سنگ گچ از سنگ‌هاى رسوبى با درجه‌ى سختى ٢ است که به دلیل میل ترکیبى شدید به طور خالص یافت نمى‌شود و بیشتر به صورت مخلوط با آهک و خاک رس یا ترکیب با کربن یا اکسیدهاى آهن یافت مى‌شود. سنگ گچ‌هاى خالص سفید رنگ‌اند.

فرآورى گچ

فرآورى یا پخت گچ، تبخیر همه‌ى آب شیمیایى یا بخشى از آب شیمیایى کلسیم سولفات آبدار است. سنگ گچ در گرماى کم پخته مى‌شود و جنس آن به گرماى پختنش بستگى دارد. فعل و انفعالات پخت گچ در کوره به شرح زیر است.

آب شیمیایى سنگ گچ از ۱۰۷ درجه سانتیگراد به بالا کم کم تبخیر مى‌شود و در گرماى ۱۸۰ درجه به کلسیم سولفات با ۰/۵ مولکول آب تبدیل مى‌شود.‌ گرد گچ معمولى به سرعت با آب ترکیب مى‌شود و تاب آن از تاب سنگ گچ کمتر است.

اگر گرماى آن به ۳۰۰ درجه سانتیگراد گچ خشک یا تشنه یعنى کلسیم سولفات بدون آب شیمیایى به دست می‌آید. گرد این گچ به اندازه‌اى میل ترکیب با آب دارد که بخار هوا را مى‌گیرد و به سنگ گچ تبدیل مى‌شود.

سنگ گچ در دماى ۳۲۰ – ۳۰۰ درجه سانتیگراد مى‌سوزد و میل به ترکیب با آب را از دست مى‌دهد. براى آن که پودرش با آب ترکیب شود زاج سفید یا سولفات روى یا سدیم سولفات به میزان نیم تا دو درصد وزنش به آن مى‌زنند یا گرد گچ، گرد آهک یا گرد سیمان به میزان سه تا پنج درصد وزنش به آن اضافه مى‌کنند.

انواع کوره‌هاى گچ پزى

‌کوره‌هاى چاهى یا تنوره‌اى

این نوع کوره‌ها قدیمى‌ترین نوع کوره‌هاى گچ پزى محسوب مى‌شوند. سنگ گچ را در آن مى‌چینند و تون کوره را آتش مى‌کنند تا گچ بپزد. به دلیل این که حرارت کوره قابل کنترل نیست، همه نوع گچ ساختمانى از معمولى تا تشنه (انیدریت)، سوخته و سنگ گچ تجزیه شده در آن یافت مى‌شود.